Eskişehir’de tramvayın ilk temeli atılırken, halka pembe masallar anlatılmıştı:
“Ucuz olacak, pratik olacak, Avrupa şehirleri gibi modern ulaşımımız olacak.”

Sonuç? Yurt dışından çekilen kredinin borcu hâlâ bitmedi. 2030’a kadar bu borcu ödeyeceğiz. Yani yanlışların faturası hâlâ Eskişehirlilerin sırtında.

Ama bitmedi…

Şimdi de tramvaya zam geliyor. Başkan Ayşe Ünlüce çıkıp sübvansiyon masalını anlatıyor: “Aylık 120 milyon lirayı buldu, zam yapacağız.” Tam bilet 30 TL, öğrenci 15 TL, abonman 350 TL olacak.

Madem öyle, biz de soralım:
Bu şehir “katı atıktan elektrik üretiyoruz, GES kurduk” diye övünmüyor muydu?
Peki üretilen elektrik nerede? Hani maliyetler düşecekti?
Elektrik üretmekle övünüp vatandaşa zam üretmek nasıl bir yönetim anlayışıdır?

Tramvayın borcu halktan, elektriği halktan, zammı yine halktan…
Belediyenin cebinden bir kuruş çıkmıyor, olan hep vatandaşa oluyor.

Üstelik Başkan, çıkıp vatandaşı “toplu taşımaya, bisiklet kullanmaya, yürümeye” davet ediyor.
Peki, 30 liralık biniş ücretiyle toplu taşımaya kim teşvik olur? İnsanlar zaten ekonomik krizle boğuşuyor, şimdi bir de zamlı tramvayla mı terbiye edilecek?

Eskişehir’de otopark yok, yollar dubayla bölünüyor, trafik kilit, otobüsler arıza… Şimdi üstüne tramvaya da zam geliyor.

Evet, belediye elektrik üretiyor…
Ama vatandaşa ışık değil, zam faturasını yansıtıyor.

Teyfik Nezen