En Ufak Sesten Rahatsız Olmanın Sebebi: Hiperakuzi ve Misofoni Uyarısı

Bazı kişilerin normal düzeydeki seslere karşı bile aşırı hassasiyet göstermesi ve özellikle çiğneme, şapırdatma veya solunum gibi vücut seslerinden yoğun rahatsızlık duyması, uzmanlar tarafından hiperakuzi (azalmış ses toleransı) ve misofoni olarak adlandırılan durumlarla açıklanıyor.

Üsküdar Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Odyoloji Bölümü’nden Öğr. Gör. Dr. Yeter Saçlı, işitme eşikleri normal olsa dahi bu kişilerin sesleri rahatsız edici ve dayanılmaz şekilde algılayabildiğini belirtti.

Normal Sesler Bile Dayanılmaz Hissedilebilir (Hiperakuzi)

Dr. Yeter Saçlı, işitme eşiğinin (bir kişinin duyabildiği en düşük ses şiddeti, genellikle 15 desibele kadar normal kabul edilir) işitme testleriyle belirlendiğini ancak bu eşiğin normal olmasının ses hassasiyeti yaşanmayacağı anlamına gelmediğini vurguladı:

• Tanım: Hiperakuzi, çoğu insanın tolere edebildiği seslerin birey tarafından rahatsız edici ve dayanılmaz derecede yüksek hissedilmesi sonucu ortaya çıkan fiziksel rahatsızlık veya ağrıyı tanımlar.

• Nedenler: Gürültüye maruziyet bu durumun başlıca nedeni olarak öne çıkarken, travma gibi farklı etkenler de hiperakuziye yol açabilir. Genellikle çınlama (tinnitus) gibi işitsel semptomlar da eşlik edebilir.

Çiğneme Sesine Yoğun Duygusal Tepki (Misofoni)

Sesleri tolere etmekte zorlanan bir diğer grubun misofoniye sahip olanlar olduğunu belirten Dr. Saçlı, bu durumu şöyle açıkladı:

• Tetikleyici Sesler: Misofoni, çiğneme, şapırdatma, solunum gibi belirli vücut seslerine karşı yoğun duygusal tepkiler verilmesiyle karakterizedir.

• Altta Yatan Nedenler: Bu bireylerin de işitme eşikleri genellikle normaldir. Misofoninin altında yatan nedenler genetik, psikolojik veya nörolojik olabilir.

Profesyonel Destek Şart

Dr. Saçlı, seslere karşı aşırı hassasiyet gösteren bireyler için profesyonel desteğin şart olduğunu ifade etti:

1. İlk Adım: Kişinin öncelikle bir Kulak Burun Boğaz muayenesinden geçmesi ve ardından odyologa başvurması gerekir.

2. Yönlendirme: Odyolojik açıdan herhangi bir sorun tespit edilmezse, problemin çözümüne yönelik olarak psikiyatri veya nöroloji gibi ilgili branşlara yönlendirme yapılmalıdır.

3. Tedavi: Uygulanacak tedavi veya terapi yöntemlerinin, problemin altında yatan nedene bağlı olarak kişiye özel planlandığını belirtti.

Tedavinin yanı sıra, bireylerin tetikleyici unsurları belirleyerek kendilerine rahat ve tutarlı bir ses alanı oluşturmalarının günlük yaşamlarını kolaylaştıracağı tavsiyesinde bulunuldu.